De
rechtbank Midden-Nederland beëindigt onder een aantal strikte
voorwaarden de dwangverpleging die in 2005 is opgelegd aan de man die
in 2002 Nadia van de Ven doodschoot. Dit betekent niet dat de
tbs-behandeling stopt: de tbs-maatregel wordt namelijk wel met één
jaar verlengd. De rechtbank oordeelt dat de veiligheid van anderen zo
voldoende kan worden gewaarborgd.
Tbs-behandeling
In
2005 werd de inmiddels 51-jarige man door het gerechtshof veroordeeld
tot twintig jaar cel en tbs met dwangverpleging voor de moord op
Nadia van de Ven in Utrecht. Zes jaar later werd begonnen met zijn
behandeling en om de twee jaar werd getoetst of de maatregel verlengd
moest worden. In 2023 waren de rechtbank en in hoger beroep het
gerechtshof van oordeel dat de tbs-maatregel met dwangverpleging met
één jaar verlengd moest worden. De rechtbank beslist nu anders.
Adviezen
Uit
de verlengingsadviezen van de tbs-kliniek, reclassering en psychiater
blijkt dat bij de man nog steeds sprake is van een stoornis. Maar het
recidivegevaar (kans op herhaling) wordt bij beëindiging van de
dwangverpleging als laag ingeschat. Hij verblijft al sinds december
2022 op de resocialisatieafdeling van de kliniek. Sinds juni 2023
woont hij in een trainingswoning, wat volgens de kliniek naar wens
verloopt. Hij houdt zich aan de voorwaarden, werkt mee aan controles
en zijn verloven verlopen goed. Volgens de kliniek zit hij nu in een
fase van de behandeling waarbij hij meer op eigen benen kan gaan
staan. Als de tbs-maatregel met dwangverpleging zou worden verlengd,
verwacht de kliniek dat de situatie blijft zoals die nu is. Het lage
recidiverisico dat er nog is, kan volgens de kliniek goed worden
gemanaged als de tbs wordt voortgezet, maar de dwangverpleging
voorwaardelijk wordt beëindigd.
Beslissing
Gelet
op de adviezen is de rechtbank van oordeel dat de tbs-maatregel met
één jaar verlengd moet worden. Daarnaast komt de rechtbank tot de
conclusie dat de dwangverpleging voorwaardelijk kan worden beëindigd.
De rechtbank begrijpt dat in deze zaak elke stap waarbij meer
vrijheden worden toegekend beladen is. Daarom wordt in de beslissing
benadrukt dat een voorwaardelijke beëindiging van de dwangverpleging
nog geen volledige beëindiging van de tbs-maatregel betekent. Gelet
op de vrijheden die de man op dit moment al heeft, verandert er in de
praktijk feitelijk nauwelijks iets ten opzichte van de situatie van
tbs met dwangverpleging. De maatregel biedt nog steeds bescherming,
door het stellen van de geadviseerde voorwaarden. Zo moet hij onder
andere meewerken aan het reclasseringstoezicht, mag hij geen contact
zoeken met de nabestaanden van het slachtoffer en is sprake van een
locatieverbod. Dat locatieverbod wordt op verzoek van de nabestaanden
uitgebreid. Dat houdt in dat de man ook niet in de plaats mag komen
waar het slachtoffer begraven ligt. Dit geldt ook voor de woonplaats
van haar moeder.