Tbs moordenaar Nadia van de Ven verlengd; dwangverpleging voorwaardelijk beëindigd

De rechtbank Midden-Nederland beëindigt onder een aantal strikte voorwaarden de dwangverpleging die in 2005 is opgelegd aan de man die in 2002 Nadia van de Ven doodschoot. Dit betekent niet dat de tbs-behandeling stopt: de tbs-maatregel wordt namelijk wel met één jaar verlengd. De rechtbank oordeelt dat de veiligheid van anderen zo voldoende kan worden gewaarborgd.

In 2005 werd de inmiddels 51-jarige man door het gerechtshof veroordeeld tot twintig jaar cel en tbs met dwangverpleging voor de moord op Nadia van de Ven in Utrecht. Zes jaar later werd begonnen met zijn behandeling en om de twee jaar werd getoetst of de maatregel verlengd moest worden. In 2023 waren de rechtbank en in hoger beroep het gerechtshof van oordeel dat de tbs-maatregel met dwangverpleging met één jaar verlengd moest worden. De rechtbank beslist nu anders.

Uit de verlengingsadviezen van de tbs-kliniek, reclassering en psychiater blijkt dat bij de man nog steeds sprake is van een stoornis. Maar het recidivegevaar (kans op herhaling) wordt bij beëindiging van de dwangverpleging als laag ingeschat. Hij verblijft al sinds december 2022 op de resocialisatieafdeling van de kliniek. Sinds juni 2023 woont hij in een trainingswoning, wat volgens de kliniek naar wens verloopt. Hij houdt zich aan de voorwaarden, werkt mee aan controles en zijn verloven verlopen goed. Volgens de kliniek zit hij nu in een fase van de behandeling waarbij hij meer op eigen benen kan gaan staan. Als de tbs-maatregel met dwangverpleging zou worden verlengd, verwacht de kliniek dat de situatie blijft zoals die nu is. Het lage recidiverisico dat er nog is, kan volgens de kliniek goed worden gemanaged als de tbs wordt voortgezet, maar de dwangverpleging voorwaardelijk wordt beëindigd.

Gelet op de adviezen is de rechtbank van oordeel dat de tbs-maatregel met één jaar verlengd moet worden. Daarnaast komt de rechtbank tot de conclusie dat de dwangverpleging voorwaardelijk kan worden beëindigd. De rechtbank begrijpt dat in deze zaak elke stap waarbij meer vrijheden worden toegekend beladen is. Daarom wordt in de beslissing benadrukt dat een voorwaardelijke beëindiging van de dwangverpleging nog geen volledige beëindiging van de tbs-maatregel betekent. Gelet op de vrijheden die de man op dit moment al heeft, verandert er in de praktijk feitelijk nauwelijks iets ten opzichte van de situatie van tbs met dwangverpleging. De maatregel biedt nog steeds bescherming, door het stellen van de geadviseerde voorwaarden. Zo moet hij onder andere meewerken aan het reclasseringstoezicht, mag hij geen contact zoeken met de nabestaanden van het slachtoffer en is sprake van een locatieverbod. Dat locatieverbod wordt op verzoek van de nabestaanden uitgebreid. Dat houdt in dat de man ook niet in de plaats mag komen waar het slachtoffer begraven ligt. Dit geldt ook voor de woonplaats van haar moeder.