Tentoonstelling Pauline Curnier Jardin in Centraal Museum

Op 9 september 2023 opent de eerste omvangrijke museale solotentoonstelling van Pauline Curnier Jardin (Marseille, 1980) in Nederland. In Hot Flowers, Warm Fingers toont de Franse kunstenaar werk uit de afgelopen vijf jaar in combinatie met werken die speciaal voor deze tentoonstelling gemaakt zijn. In haar films, installaties, performances, schilderijen en tekeningen dompelt Curnier Jardin de toeschouwer onder in een visueel overweldigend universum, waarin een breed scala aan zijn verweven: van heidense rituelen, katholieke processies en mythen tot carnavalsoptochten en horrorfilms.

Hot Flowers, Warm Fingers

De tentoonstelling bestaat uit vijf zaalvullende installaties, die elk op een ander aspect van stereotype verbeeldingen, voorstellingen en rituelen reflecteren, bijvoorbeeld van de vrouw of bepaalde gemeenschappen. Met haar werk biedt Curnier Jardin geen oplossingen of ‘loutering’, maar ze verwart, ontregelt en laat de toeschouwer op een andere manier machtsstructuren ervaren. De kunstenaar houdt ons een spiegel voor van menselijk gedrag in het verleden en in de actualiteit.

Zo is het videowerk Qu’un Sang Impur (Dat onreine bloed) uit 2019 te zien, dat is aangekocht door het Centraal Museum in samenwerking met het Frans Hals Museum. Dit werk is geïnspireerd op de homo-erotische cultfilm Un Chant d’Amour (1950) van Jean Genet. Curnier Jardin verving de mannelijke acteurs voor een groep vrouwen in de menopauze. Ze speelt met het cliché van het ouder wordende lichaam dat niet langer voldoet aan opgelegde schoonheidsidealen. Speciaal voor deze tentoonstelling en dit werk maakte ze het theaterdoek Hot Flower Forest (2023), dat bestaat uit jarretels, een string, rozen en plantenbakken met hortensia’s. Het brengt de esthetiek van Valentijnsdag samen met de aangeharkte voortuin.

Het werk Blond Corridor (2022) bedekt een van de gangen in de tentoonstelling als een nieuwe huid. Blond Corridor is gebaseerd op een afbeelding van Marilyn Monroe die tot zulke gigantische proporties is uitvergroot dat het een onherkenbaar, abstract patroon is geworden. Met de installatie Le Tombeau (2022) verwijst Curnier Jardin naar peepshows van nu, maar ook naar die uit de 17de eeuw. De shows bestonden toen niet alleen uit sensuele scènes, maar ook uit landschappen of theaterscènes. Zodra de lamp brandt, wordt een diorama-achtige kamer zichtbaar die doet denken aan een kapel van een katholieke kerk of een archeologische opgravingstent.

Adoration

Ook het recente werk Adoration (2022), een co-comissie van het Centraal Museum en de Lofoten Biënnale en voor het eerst in Nederland te zien, gaat over een groep vrouwen. Door middel van tekeningen van vrouwelijke gevangenen verbeeldt de film, in collagestijl, het vergeten verhaal van Casa di Reclusione Femminile, een Venetiaanse vrouwengevangenis die vroeger een klooster huisvestte. In de zestiende eeuw werden sekswerkers en andere vrouwen die zich niet aan de maatschappelijke norm hielden verplicht het klooster in te gaan. Daar voerden ze jaarlijks toneelstukken op voor de Venetiaanse elite en als manier om van zich te laten horen. Adoration ging vorig jaar in première tijdens de biënnale in Venetië en is nu voor het eerst in een museum te zien.

Speciaal voor Hot Flowers, Warm Fingers selecteerde Curnier Jardin werken uit de collectie van het Centraal Museum: linoleum vloerdelen en kasten uit de postmoderne stijlkamer van Ed Annink (1985), maar ook een slaapbank van Mart Visser (1958-1960) en het schilderij Aangekomene (1933) van J.H. Moesman. De kunstwerken worden omringd door Peaux de dame (Vrouwenhuiden) (2018): zachte, platte vrouwen van kunstleer. Ze zijn slap als de huid van een oudere vrouw, maar ook glanzend als een pop. Ze hangen rond op de meubels en de muren en vergapen zich aan de door Curnier Jardin geselecteerde werken die Sint Sebastiaan representeren.

Bart Rutten, artistiek directeur Centraal Museum: “Pauline Curnier Jardin reflecteert op actuele en maatschappelijk relevante thema’s als feminisme en gender. Haar gelaagde, theatrale en performatieve installaties laten je nadenken over de verbeelding van de vrouwelijke figuur in onze samenleving.”

Pauline Curnier Jardin

Pauline Curnier Jardin is een hedendaagse kunstenaar die verschillende kunstvormen combineert om visueel overdonderende en tot nadenken stemmende werken te creëren. Curnier Jardin studeerde zowel beeldende kunst als filmwetenschappen in Parijs, en aan de Rijksakademie in Amsterdam. De kunstenaar nam deel aan grote internationale groepstentoonstellingen zoals de Biënnale van Venetië en LIAF – Lofoten International Art Festival, Lofoten. Kunstvereinen toonde haar werk recent in solotentoonstellingen in onder andere CRAC Occitanie, Sète en de Hamburger Bahnhof (Berlijn) ter gelegenheid van het winnen van de Preis der Nationalgalerie.

De Verdieping

De Verdieping is een nieuw concept waarvoor het Centraal Museum kunstenaars en vormgevers uitnodigt hun eigen werk te presenteren in relatie tot hun keuze uit de museumcollectie. Hot Flowers, Warm Fingers is de eerste tentoonstelling die in De Verdieping te zien zal zijn.