Het Centraal Museum ontvangt een grote schenking van vijf schilderijen en een serie van drie tekeningen van de internationaal bekende kunstenaar Miriam Cahn (1949). De werken van Cahn zullen voor het eerst getoond worden in de nieuwe collectiepresentatie die het museum in 2023 opent.
De Zwitserse Miriam Cahn is een veelzijdige kunstenaar: ze schrijft, fotografeert, filmt en maakt sculpturen, maar brak internationaal door met haar dromerige en kleurrijke schilderijen. Haar werk was onder meer te zien in diverse internationale musea en afgelopen zomer nog in The Milk of Dreams, de hoofdtentoonstelling van de Biënnale van Venetië. In 2023 volgt een grote solotentoonstelling in het Palais de Tokyo in Parijs.
Artistiek directeur Bart Rutten: ‘Met het werk van Miriam Cahn voegen we een kunstenaar van internationale allure toe aan onze collectie hedendaagse kunst. De werken tonen de gelaagdheid in het oeuvre van Cahn en ik kan niet wachten om ze te laten zien in de nieuwe collectiepresentatie.’
Een belangrijk vertrekpunt voor het werk van Cahn is het feminisme. De kunstenaar exploreert vrouwelijkheid in alle vormen en schuwt daarbij geen taboes. Zo speelt Cahn met stereotypische kunsthistorische verbeeldingen van moeder en kind, wat terug te zien is in twee van de geschonken werken. In het olieverfschilderij Mutterfreude uit 2021 lijken moeder en kind samen te versmelten tot een kind in de baarmoeder.
In Sogenannt Mütterlich (2021) is een kind aan de borst van een moeder te zien. In beide schilderijen is een beeld dat in de regel vertedering opwekt juist op een vervreemdende, haast beangstigende, wijze geschilderd.
In het begin van haar carrière schilderde Cahn voornamelijk in zwart, wit en vele tinten grijs. De tekeningen L.I.S. Stolze uit 1989 doet denken aan een vervormde röntgenfoto van een vrouwenfiguur.
Vanaf 1994 kwam er kleur in haar werk, wat goed terug te zien is in de portretten o.t. (tier/bl.arb.) uit 1997 en Gefahr! uit 2018. Op beide doeken is een haast dierlijk gezicht met afgewende blik afgebeeld.
Ook in het werk Am Strand (2017) gebruikt Cahn kleuren om de aandacht te vestigen op specifieke onderdelen van het lichaam: het hoofd en de penis van de liggende figuur. Het markeert de kwetsbaarheid en vruchtbaarheid van de figuur en geeft het een innerlijk leven. De titel zet ze in om tegenstelling te genereren.
