'Wil
je de gouden medaille van Anton zien?' Met deze verrassende vraag
stapte de in Tokio wonende Utrechter Adri van Haaften vanmiddag het
redactiebureau van het Utrechtsch Nieuwsblad binnen. Van Haaften kwam
regelrecht uit Japan. 'Neem jij die gouden plak maar mee', zei
Geesink tegen hem. 'Die is van Holland en hoort daar ook'. Dat meldt
het
Utrechtsch Nieuwsblad op vrijdag 30 oktober 1964.
Geesink
is zelf op toernee gegaan door Japan. Zondag trad hij aan in
Amagasaki. Het judoteam uit die Zuid-Japanse stad trad aan tegen een
internationale Olympische ploeg, waarin judoka's van vele
nationaliteiten waren opgenomen. Geesink kreeg daar een half punt
tegen na een scheidsrechterlijke fout. Hij protesteerde , ook in de
zaal ontstond een groot tumult. De wereldkampioen vervolgde zijn
partij, kreeg zijn tegenstander onmiddellijk in een houdgreep, won na
10 seconden en trok zich uit protest terug uit het toernooi. Daarna
liep de helft van de 5000 bezoekers weg. Zij hadden na het vertrek
van de Utrechter geen interesse meer...
Van
Haaften had vele Japanse kranten bij zich, waarin de Olympische
finale tussen Geesink en Kaminaga in artikelen van vier pagina's per
krant werd gesproken. 'Wat mij het meest in die eindstrijd is
opgevallen', zei Van Haaften, 'was wel, dat de Japanners Matsumoto,
Nagatani, Okano, Inokuma, Sone zaten te huilen langs de mat, toen
Anton zijn rivaal Kaminaga in de beslissende houdgreep kreeg. De
tranen biggelden hun echt over de wangen. toen Matsumoto, de trainer
van de Japanse Olympische ploeg, aan Geesink zijn gelukwensen
aanbood, stonden de tranen nog in zijn ogen. Het eerste, wat Anton
tegen de Japanse coach zei, was: 'Ik hoop , dat we nog altijd goede
vrienden zijn en zullen blijven', waarop de Japanner met een brok in
de keel knikte.
Geesink
is na zijn overwinning nog populairder geworden in Japan. Hij heeft
zich ook bijzonder sportief en diplomatiek gedragen. Zo zei Anton na
zijn zege onmiddellijk, dat hij nog nog steeds grote bewondering had
voor het Japanse judo. Op een vraag van een Japanse televisiereporter
of hij zich in Tokio wilde vestigen kwam het antwoord: 'Met honderden
van zulke goede leraren is er voor mij hier geen plaats.'
De
Japanse kranten vermeldden ook, dat Geesink de gehele Budokan van
begin tot einde domineerde. Bijvoorbeeld, doordat hij met zijn
linkerarm om de hals van Kaminaga zijn rechterarm opstak om
Nederlanders, die juichend de mat op wilden stormen, terug te sturen.
Ook
nam hij direct na de partij Kaminaga bij de hand, liep met hem naar
de rand van de tatami en maakte daar een buiging naar de koninklijke
loge, waar prins Bernhard, prinses Beatrix en de Japanse kroonprins
en kroonprinses gezeten waren.
Van
Haaften, die nu acht jaar in Japan woont, besloot met de woorden:
'Nog nooit is er in mijn tweede vaderland zo veel propaganda voor
Nederland gemaakt als nu door de overwinning en het optreden van
Anton Geesink!'