Niet alleen in Hamburg, Parijs en Amsterdam bestaat een jeugd die ontevreden is over de maatschappij en daarmee in de geest gebroken heeft. Zij bestaat ook in het ogenschijnlijk zo rustige Utrecht, zo schrijft Harrie van der Pas op de 'Nieuwe generatie' pagina van het Utrechtsch Nieuwsblad op woensdag 7 november 1962.
Veel van deze jonge mensen treffen elkaar in cafés als Espresso, De Trechter en Persepolis. De stamgasten van Espresso zijn over het algemeen jonger dan die van De Trechter. En Persepolis wordt, samen met de Utrechtse Jazz Liga, omschreven als de tempel van de jazz in Utrecht.
Men staat er soms versteld van hoe iedereen iedereen kent in de Utrechtse gelegenheden voor de jeugd. Toen de vroede vaderen enige tijd geleden meenden dat er kelders waren die 'de lichamelijke en geestelijke gezondheid van de jeugd bedreigden', was dit volgens Van der Pas een idée fixe op grond van enkele incidentele voorvallen. 'Natuurlijk zijn er fuiven waarop een groot deel van de avond in het donker wordt gedanst en veel gevrijd wordt, maar het zou belachelijk zijn daar iets tegen te ondernemen vooral daar deze fuiven niet regelmatig gegeven worden en de organisatoren er wel voor waken dat de buitenstaander daar iets van bekend wordt.'
Het beeld van de Utrechtse losgeslagen jeugd is volgens Van der Pas 'als geheel beslist niet verontrustend. Er zijn gezonde aspecten aanwezig. Een jeugd die vrijer is dan hun ouders, al kunnen deze laatsten hun gedrag niet altijd goedkeuren. Deze jeugd is buitengewoon kritisch tegenover de maatschappij, maar ook tegenover zichzelf. Deze jeugd staat bovendien zeer sceptisch tegenover positieve of negatieve idealen om niet te zeggen dat zij ideaalloos is.'
Lees ook:
Utrecht 60 jaar terug: het gereformeerd bejaardenhuis De Lichtkring
Utrecht 60 jaar terug: Utrechtse politie krijgt hondenmeppers