U.P.S., de Utrechtse Postduiven Sociëteit, één van de oudste duivenverenigingen van Utrecht viert deze week haar 50-jarig bestaan. Daarmee komt voorzitter Jan Pot weer in de belangstelling te staan, zo meldt het Utrechtsch Nieuwsblad op dinsdag 7 januari 1964.
U.P.S. is een duivenvereniging uit de omstreken van de Amsterdamsestraatweg, met een riant clublokaal aan de Daalsedijk. Jan Pot, de 58-jarige Utrechtse duivenliefhebber, is een legendarisch figuur in de Stichtse duivenwereld, die zich in zijn 44-jarige carrière als duivenhouder een naam verwierf die zijn weerga niet kent.
Want nog nooit zal een Utrechtse duivenhouder zich zo lang aan de top hebben kunnen handhaven dan juist Jan Pot. Gedurende 44 jaren wist hij vele duizenden prijzen met zijn vogels te winnen. Alleen in de jaren na 1946 behaalde Jan Pot met zijn duiven maar liefst 421 kampioenschappen, waarbij hij sedert 18 jaren onafgebroken generaal kampioen van de stad Utrecht is.
Als 14-jarige Utrechter begon de kleine Jan Pot in de Jasmijnstraat zijn carrière. Een kennis bracht hem toen onverwacht een bonte duif, die gepakt was vanaf de Domtoren en Jan Pot was op slag voor de duivensport gewonnen, omdat hij op een goede dag de deur van het hok opendeed en al zijn duiven het luchtruim kozen. Alleen de bonte duif van de Domtoren zou terugkeren.
Jan Pot was gewonnen, hij kwam bij de heer Abelman aan de Springweg, destijds één van de beste duivenmelkers van de stad en kreeg jonge duiven en eieren. Zijn kostje was gekocht.
Hoog boven op de zolder van zijn woning aan de Fabrieksstraat 1 bis kan men hem iedere dag vinden. Daar is het hok voor de jongen en daarnaast voor de kweek- en nestduiven. Op het platte dak is een model tuinhok geplaatst. Daar wonen de weduwnaars die door de vliegramen hun hokjes kunnen binnenvliegen en waar een vernuftig ventilatorsysteem steeds voor verse lucht zorgt.
Het kost hem iedere dag uren werk, naast de noeste arbeid die mevrouw Pot dagelijks aan de vogels geeft. “Er is geen betere vrije tijdsbesteding te vinden dan duiven houden”, zegt Jan Pot. “Het kost me veel tijd, maar het is voor mij de mooiste sport. Hoe mooi is het immers niet de duiven te korven en weg te zenden naar Roozendaal, Vilvoorde, St. Ghislain, Chateauroux of Bordeaux. Met snelheden van 120 km per uur komen zij dan naar het hok, wanneer men bijv. een piottenwind, en sterke zuidwester heeft.”
Maar ook al is het nu winter, Jan Pot kent kent geen rust. Duizenden duiven gaan nu door zijn vingers bij de keuringen van de diverse tentoonstellingen. Hij doet dat anders dan andere keurmeesters. “Ik zie liever een werkpaard dan een schone duif. Vliegduiven zijn voor mij meer waard dan showduiven. Kijk maar naar een flinke kop met heldere blik, naar de intelligentie die uit de ogen straalt, naar de goede pluimen en ruggen en ’t spierenwerk en vooral in het bijzonder naar de organen, bijvoorbeeld de keel.”
Er is ook geen enkele sport die zoveel doet voor liefdadigheidsinstellingen als de duivensport. Voor de bestrijding van tbc, kanker, polio, blinden etc, wordt jaarlijks voor de NABvp f 100.000 à f 150.000 afgedragen.
Jan Pot is één van de honderden uit Utrecht die hier zijn bijdrage voor levert. Met hem zijn het er velen in de stad Utrecht die hun hart aan het duivenplatje verpand hebben. Alleen in Utrecht werden er in 1963 maar liefst 117.673 duiven vervoerd naar de lossingsplaatsen voor vluchten van 30 km tot 1050 km met jonge duivinnenen doffers, genaamd de pierpers en met de oudere vogels.
De Utrechtse Postduiven Sociëteit en haar voorzitter Jan Pot zullen zaterdagmiddag aan de Daalsedijk van drie tot vijf uur recipiëren. Aan belangstelling zal het de U.P.S. dan ongetwijfeld in haar eigen clubhome niet ontbreken.
