Tweemaal
was hij de held geweest en nu werd in een tijdsbestek van zeven
minuten zijn reputatie aan flarden geschoten. Doelman Hans van de
Wekke van het Rotterdamse Excelsior keek met wazige ogen naar het
groepje dansend geel-zwart voor zich. In het midden daarvan hing ene
Wim van Hanegem, de boosdoener. Dat meldt het Utrechtsch Nieuwsblad
op maandag 28 september 1964.
Met
een ontzagwekkend hard schot van 35 meter en een gerichte kopstoot
had de Velox-rechtsbinnen zijn club aan een 2-0 voorsprong geholpen.
Comfortabel. Jawel, maar de Utrechtse defensie heeft wel alle geluk
nodig gehad om uiteindelijk met 3-1 de punten naar Utrecht te nemen.
Vrijdagavond
is er in het Velox-paviljoen hard geschud . Het eerste elftal moet
resultaten gaan boeken. Linksback Wim van Hanegem (de krant spreekt over Wim Hanegem) werd naar voren
gehaald. Cees Sluyk werd kanthalf en Rudi van de Berg op de
rechtsbackplaats. Trainer Daan van Beek heeft niet lang op succes van
zijn ingreep behoeven te wachten. Met een stevige nederlaag maakte
Excelsior kennis met de enorme capaciteiten die in de benen van
Hanegem schuil gaan.
Na
het vertrek van doelman Den Hertog, mocht 'eigenkweek' Hans van de
Wekke onder de lat. Hij deed het bijzonder goed. Maar tegen een
kanjer van een schot als Hanegem van zijn voet liet vertrekken , had
ook hij geen verweer. Een klimmend schot, dat als eindpunt de
uiterste rechterbovenhoek kreeg. Een juweel.
Excelsior
kon geen enkele greep op het vlotte aanvalsspel van Velox krijgen. De
patronen werden ragfijn over de groene grasmat getrokken en keer op
keer suisde een bal in de richting van de Rotterdamse veste.
Voorlopig was het allemaal nog te onzuiver gericht . Een corner van
Joop Optekamp had echter de precisie van een door een passer
getrokken boog. Bij de tweede paal stond weer Hanegem, die met een
felle knik Van de Wekke kansloos sloeg: 0-2.
En
toch hing er een goal in de lucht. De ver (te ver) opgedrongen
Excelsior-defensie verkeek zich op een pass van Hanegem, die Cees
Sluyk à la minute doorzond naar Van Mourik, die op zijn beurt
Morelissen bediende. Wat Leen nog niet had gedaan, deed hij nu wel.
Hij deed iets goeds, passeerde spil Kort, daarna doelman Van de Wekke
en schoof de bal in het net: 0-3.
Toon
Meerman kwam de eer toe de eer te redden. Uit een pass van de hard
werkende kanthalve Hendriks, in samenwerking met Tump, bracht hij de
één op het scorebord.