Utrecht 60 jaar terug: voor 't eerst naar school

01 sep , 12:43 Geschiedenis
eerste schooldag

Waar is de tijd gebleven, dat de zesjarige benjamin van het gezin aan de hand van vader of moeder met een pruillipje en tranen in de grote kijkers schuw en verlegen het schoolplein betrad? Waar is de angst en de onzekerheid die vroeger zo vaak de eerste schooldag bedierf? Och, zegt mejuffrouw F.R. Raspe (24), onderwijzeres in de eerste klas van de Anne-Frankschool op het Kanaleneiland, dat is er toch niet meer... Al spelenderwijs vangen wij de kinderen op.' Dat meldt het Utrechtsch Nieuwsblad op dinsdag 1 september 1964.

'Wij sluiten aan op de kleuterklas en dat gaat zo ongemerkt, dat de kinderen op een gegeven moment zeggen: Juf, wanneer gaan we nu eens echt rekenen?' Lachend, fris en vrolijk staat zij in de ingang van de Muwi-school, in het heldere, lichte en open lokaal op de bovenverdieping van de Anne-Frankschool.
Ja, die eerste september, die in de harten van de oudere generatie vaak staat gebrandmerkt als het begin van een periode van plicht en noodgedwongen afzondering, wordt thans in het bijzonder voor een school als de Anne-Frankschool als een heugelijke datum beschouwd. Niet minder dan 38 kinderen telt deze eerste klas al, terwijl men bij de officiële opening enige tijd voor de grote vakantie misschien nog wat weifelend stond tegenover de mogelijkheden van deze nieuwe openbare school.
Men zag deze morgen maar één geval, waarin er nog even sprake was van een aarzeling, van een vrees de beschermende armen van vader te verlaten. Maar die zesjarige Peter werd door zijn vader resoluut op de schouders over de drempel gedragen en vervolgens in de bank gezet, die de onderwijzeres aanwees. En toen de vader al over het schoolplein zijn weg naar buiten zocht, zat Peter niet onwennig meer de klas rond te kijken...
Opgewekte moeders en blije kinderen, onderwijzeressen, die hun taak verstaan en het kind de eerste schreden bijbrengen van de intrede in de wereld, die later die van de volwassenen zal worden... Een beeld van een eerste september, die geen bittere herinneringen zal achter laten...