Utrecht 60 jaar terug: kelner Van Grevenbroek gaat met pensioen

Wat zijn die jaren vlug gegaan. Nu ik ze overzie kan ik niet anders zeggen dan dat zij zijn omgevlogen. Ik kan me niet voorstellen dat het allemaal voorbij is. Ik geloof dat ik het nog best eens over zou willen doen. De heer J.C. van Grevenbroek, Verlengde Hoogravenseweg 94 in Utrecht , is enthousiast wanneer hij het over zijn werk heeft dat zondag 30 mei zal worden afgesloten. Die dag zal hij recipiëren in de zaak waar hij 44 jaar als kelner zijn krachten aan heeft gegeven: Heinekens Bierhuis aan de Ganzenmarkt 2, ook bekend als De Neut. Dat meldt het Utrechtsch Nieuwsblad op dinsdag 25 mei 1965.

Eigenlijk heeft de heer Van Grevenbroek niet zoveel te vertellen over de afgelopen 44 jaar. 'Oh, het is allemaal erg rustig gegaan. Er gebeuren nooit vreemde dingen.'

De eerste kennismaking met De Neut dateert uit 1916. Hij werd toen in dienst genomen bij café Laponder, dat in die tijd was gevestigd aan de Oude Gracht 192. De Neut heeft dat toen overgenomen. In 1920 verhuisde hij mee naar het pand waar het café-restaurant nu nog is gevestigd.

Wij werkten toen wel heel anders dan nu, herinnert hij zich. Je begon om 7 uur 's morgens en ging vaak door tot na middernacht. Het heette dat je een dag per week vrij had. In de praktijk kwam daar meestal weinig van terecht. Je wilde in die tijd wel werken ook. Deed je het niet, dan had je geen verdiensten.

De jaren voor de tweede wereldoorlog waren zwaar voor ons. We hadden omstreeks 1937 drie kelners. Druk was het toen niet. Er werd daarom ingesteld dat wij twee dagen werken zouden en dan een dag vrij hebben. In veertien dagen had je dus 5 dagen vrij. Mijn vrouw en ik zijn toen een sigarenwinkeltje begonnen. Zo konden we toch enigszins ons hoofd boven water houden.

Dat sigarenwinkeltje heeft de familie Grevenbroek nog. Tot nu toe dreef mevr. Van Grevenbroek de zaak, straks zal haar man het gaan doen. Hij is er blij mee dat hij iets om handen zal hebben. Wanneer je altijd een druk leven gewend bent, kun je niet ineens niets gaan doen, vindt hij.

De heer van Grevenbroek kan zich nu rustig wijden aan zijn hobby: het kweken van kanaries en andere vogels. Achter in de tuin heeft hij enkele volières staan. Dan is er de winkel en boxer Pluto, waar hij lange wandelingen mee maakt. Vervelen zal ik me niet, zegt hij. En mocht dit toch gebeuren…ik heb op de zaak gezegd dat ik noodgevallen nog wel eens wil bijspringen.