Utrecht 60 jaar terug: Kea van Dijk wil laten zien wat dameswielrennen is

Tot dusverre heeft ons land waar rijwielen zo veel tot het dagelijks gebruik behoren nog nooit een meisje voortgebracht dat ook op de fiets tot een topprestatie is gekomen. Dat moet toch wel kunnen, zegt Kea van Dijk in het Utrechtsch Nieuwsblad op vrijdag 20 maart 1964.

'En juist daarom beoefen ik nu al enige tijd de wielersport, om als actief wielrenster te laten zien, dat wij meisjes ook op de fiets behoorlijk uit de voeten kunnen en net zoals onze mannelijke collega's nationaal en internationaal kunnen meetellen.'

Het vorig jaar was Kea van Dijk nog de enige Nederlandse wielrenster. Thans zal Kea enige concurrentie krijgen, want tot op heden hebben vier Nederlandse meisjes het gedurfd een licentie bij de K.N.W.U. aan te vragen.

Reeds als 13-jarige werd Kea van Dijk door de toersport aangetrokken. Zij meldde zich als lid bij de U.W. en T.C. De Volharding en ging toertochten rijden. Als 15-jarige reed ze al een nachtrit van maar liefst 420 en 495 km. Na dat zware weekend trok ze ze naar Rotterdam voor een toertocht over 750 km, die enkele dagen duurde. 'Het was wel aardig', zegt ze, 'maar ik ik had steeds de handicap dat ik het enige meisje was, waardoor ik mijn krachten met de jongens moest meten.

Deze waren het ook die mij de raad gaven een racefiets te kopen. Toen deze er was, mocht ik bij De Volharding starten tussen de aspiranten, van mijn zelfde leeftijd. Maar toch heb ik daar geen voldoening aan.' Kea zegt het ietwat mistroostig, want zij wil zo graag haar krachten meten met andere meisjes.

Toch zit ze niet bij de pakken neer. Als het seizoen er eenmaal is, traint ze dagelijks 80 km en trekt dan naar België, waar meer dan voldoende wielrensters zijn. Het vorig jaar reed Kea vijftien koersen, waarvan één in Nederland, in Veldhoven. Kea van Dijk was de enige Nederlandse deelneemster. Zij werd dertiende, want tegen de wereldkampioene Yvonne Reynders en haar collega's Sels en Smits kan ze nog niet op. Maar die fietsen dan ook al tien jaar en zijn met hun leeftijd van 28 jaar het Utrechtse meisje in kracht ver vooruit.

Toch heeft Kea van Dijk de stille hoop dat er ook in Nederland wel meer wielrensters komen. De eerste stappen zijn al gedaan. Kortelings werd in Huize van Dijk de N.D.W.C. opgericht, de Nederlandse Dames Wieler Club. De 17-jarige Anneke van Doesburg uit Werkendam is daar de presidente van. Kea van Dijk kreeg de functie van vicepvoorzitster. Tot de eerste leden behoren nu ook Anneke Giesbach, de 23-jarige schoonheidsspecialiste uit 's Gravezande, Yvonne Jordan , de 30-jarige Amsterdamse huisvrouw, Aly Zijlmans, een 15-jarige scholiere uit Lieshout en Agatha Schouten, een 15-jarige scholiere uit Wognum. Zij zijn gezamenlijk van plan Nederland rijp te maken voor de dameswielersport.

'Het zal niet meevallen', zegt Kea van Dijk. 'In het begin vond ik het verschrikkelijk een honend gelach achter mijn rug te horen, wanneer ik op mijn racefiets ging trainen. Nu sta ik er boven. Waarom zouden wij meisjes niet mogen wielrennen en waarom zouden wij niet aan de wereldkampioenschappen kunnen deelnemen, waarin toch ieder jaar de Belgische, Luxemburgse, Engelse en vooral Russische meisjes voor zoveel successen zorgen.'

Kea van Dijk ziet de toekomst niet somber in. Iedere dag trekt ze er op uit, nog steeds alleen langs de Stichtse wegen, en wanneer ze wel eens mannelijke collega's ontmoet trekt ze haar zwaarste versnelling er op, om eens een spurtje te draaien.

Maar Kea van Dijk kent de knepen van het wielermetier nog niet. Zij moet vrijwel alles alleen doen, omdat haar mannelijke collega's nog wat argwanend er tegenover staan en haar nauwelijks van raad en daad voorzien.

'Dan is het met zwemmen en judo beter', zegt het Utrechtse meisje, dat ook deze sporten beoefent. 'Daar word je wel bij gesteund, maar toch zal dat ook bij het wielrennen wel komen.'

Zo trekt Kea van Dijk alleen haar plan. Deze zomer is zij bij alle dameskoersen in België aan de start te vinden en Tweede Paasdag hopelijk in Werkendam, waar men van plan is een wielerronde voor dames te organiseren. Kea van Dijk en de Nederlandse Dames Wieler Club hopen er het beste van.