Anton Geesink blijft de ongekroonde judokeizer van de wereld. Vannacht om 1 uur schreed hij trots, omringd door een juichende schare bewonderaars, naar het erepodium in de sportzaal van het Maracana-stadion om zich te laten huldigen als wereldkampioen. Dat meldt het Utrechtsch Nieuwsblad op vrijdag 15 oktober 1965.
Geesink heeft het niet gemakkelijk gehad. Hij ontmoette beide gevreesde Japanners, Sakaguchi en Matsunaga en vooral de laatste heeft zich in de finale niet van zijn beste zijde laten kennen. Hij trapte herhaaldelijk met opzet keihard tegen de geblesseerde linkerknie van onze landgenoot, die dan ineenkromp, maar bleef vechten. 'Ze hebben me gewoon lamgetrapt', zei hij na afloop. 'Maar ik slaap niet. Ik heb vijf minuten hard gewerkt en ik gaf hem twee volle punten met Okuri Ashi Harai en Uki Goshi. De arbiters zagen het weer eens niet.
Gelukkig gaven ze hem wel een waarschuwing, omdat hij voortdurend wegliep. Dit is mijn laatste wedstrijd geweest. Ik doe zondag niet meer mee in het toernooi alle categorieën. Waarom zou ik? Ik heb nu de twee sterkste japanners en hun kampioen verslagen. Ik heb mijn revanche genomen op Madrid, waar ik tijdens de Europese kampioenschappen moest opgeven wegens die zelfde knie, die ze nu bijna in stukken trapten…'