Niet alleen uit de stad Utrecht maar ook uit Heicop, Oudewater, Amersfoort, Soest, Bunnik en Hilversum komen de leerlingen naar de openbare Bertha Mullerschool aan de Van Zijstweg in Utrecht. Het hoofd van de school voor slechthorende en spraakgebrekkige kinderen, de heer J.W. Louwe is tevreden over de gang van zaken in deze onderwijsinrichting, die 1 november 1963 officieel geopend werd. Dat meldt het Utrechtsch Nieuwsblad op zaterdag 5 juni 1965.
Alleen vindt de heer Louwe het jammer dat blijkbaar nog niet alle belanghebbenden weten dat er een dergelijke school bestaat. Er is in ieder geval voldoende ruimte voor aanmelding van nieuwe leerlingen.
Op een school voor kinderen die slecht horen, wat vaak een gevolg is van organische afwijkingen en spraakgebrekkige leerlingen - bij wie men het in het bijzonder zoekt in psychische problemen - is het doel vóór alles de leerlingen volwaardig mogelijk te laten worden. Zij krijgen hier de volledige opleiding van het lager - en kleuteronderwijs met dit verschil dat het tempo en het onderricht is aangepast aan het kind.
De leerlingen komen via het audiologisch centrum, waarin keel-, neus- en oorartsen zitting hebben en via de afdeling gehandicapte kinderen van het paedagosich instituut van prof Vliegenhart. Per klas heeft men 14 leerlingen; behalve het hoofd, de heer Louwe zijn er nog twee vaste leerkrachten aan de school verbonden. Bij een dergelijke kleine bezetting en gegeven de aard van dit onderwijs is individueel onderwijs mogelijk en noodzakelijk. Op de Bertha Mullerschool wordt de basis gelegd om deze kinderen in de gelegenheid te stellen een plaats in de maatschappij in te nemen.
Bertha Muller, naar wie de school is genoemd, was een maatschappelijk werkster en secretaresse van de vereniging tot bevordering van de belangen van slechthorenden. Zelf gehandicapt in dit opzicht heeft zij veel gedaan op het gebied van het onderzoek naar slechthorendheid.