Utrecht 60 jaar terug: Overvecht is nog een maanlandschap

Foto: UN 25 nov. 1961

In 1961 ligt er vlak bij Utrecht een terrein dat doet denken aan een maanlandschap. Een terrein in de buurt van de Gageldijk en de Sint-Anthoniedijk, met zijn bergen en kraters, waar alle fleur ontbreekt. Maar, zo meldt het Utrechtsch Nieuwsblad op zaterdag 25 november 1961, over enkel jaren zullen er kinderen spelen in met groen omzoomde straten. Dan zullen er jonge gezinnen gelukkig zijn met hun eerste eigen huis.

Overvecht heet de woestenij daar aan de noordzijde van de Vecht. Waar bulldozers en draglines bezig zijn een miljoen kubieke meter grond te verplaatsen, zal straks Utrechts grootste woonwijk liggen.
Het eerste begin is er al. In het noord-oostelijk deel van dit uitbreidingsplan zijn huizen zover klaar, dat zij over ongeveer een maand kunnen worden opgeleverd, de eerste van de 6500 in het zuidelijk deel van het plan.
Een miljoen kubieke meter grond moet worden verplaatst, maar ook zes en een half miljoen kubieke meter zand opgespoten. De grond, zoals men die te bebouwen kreeg, was namelijk niet geschikt om bijvoorbeeld torenflats te dragen. Daar moest een grondsoort aan te pas komen met meer draagkracht: zand.
Aan het zand kon men vrij gemakkelijk komen. Onder Maarssen bij de Maarsseveensevaart liggen 2 plassen, waar zand in voldoende mate voorradig is. Grote zuigers brengen het naar boven. Via een 6,5 kilometer lange pijpleiding wordt het getransporteerd naar de plaats waar men het nodig heeft.
De wijk zal straks in tien delen uiteenvallen. De woonbebouwing is opgezet in zes carrés, grote vierkante woonwijken. In de eerste begint al enige tekening in te komen.
Wanneer alles gaat, zoals de gemeentelijke dienst van openbare werken dat heeft gepland, zal Overvecht-zuid over 9 jaar, in 1970, klaar zijn. De watertoren die nu nog hoog boven het kale landschap uitsteekt, zal dan bijna niet mer opvallen tussen de torenflats.

Cookieinstellingen