'Jullie
kunnen ervan op aan, dat ik me in Tokio helemaal geven zal. Als ik
een partij verlies dan is mijn tegenstander gewoon beter geweest.'
Dit zei Anton Geesink gisteravond in zijn huis aan de IJsselsteinlaan
in Utrecht, waar hij afscheid nam van vele clubgenoten uit de Kodokan
Dojo. Deze boden hem een necessaire aan en lieten zich niet de kans
ontnemen om het glas te heffen op de Olympische successen van de
wereldkampioen judo, die vandaag per K.L.M. naar Japan vertrok, waar
hij morgenmiddag om 12 uur Nederlandse tijd zal arriveren. Dat meldt
het
Utrechtsch Nieuwsblad op woensdag 9 september 1964.
Geesink
zal eerst een paar dagen in Tokio logeren bij zijn vriend Adri van
Haaften en in 't Olympisch dorp trekken, zodra dat - op 15 september
- open gaat. Dat heeft voor de Nederlandse ploeg 't voordeel dat hij
verschillende zaken kan regelen voor de komst van onze overige
'Olympische landgenoten' en voor Anton zelf, dat hij in alle rust met
Japanners kan trainen. 'Als
ik hier maar eerst weg ben', zei hij ons. 'De hele dag rinkelt de
telefoon, iedereen wil alles van me weten.'
We
maken ons sterk dat dit niet het enige is, wat Geesink dwars zit. De
training van de Nederlandse judoploeg is tot nu toe nog niet zo best
geweest en dat zijn zaken waarvoor Anton zich altijd
verschrikkelijk opwindt. Hij geeft zich zelf voor grote toernooien
helemaal en eist dat ook van teamgenoten en coaches. Wanneer coaches
of teamleiders de zaak verkeerd aanpakken is het zo mis.
Wij
hebben Anton dikwijls aan wedstrijden zien deelnemen, we hebben nog
vaker naar die grote toernooien zien vertrekken. Nog nooit maakte hij
op ons zo'n vreemde gespannen indruk als gisteren.
Hopelijk
vindt de wereldkampioen tijdens de training in Japan zijn normale
'mentale vorm' terug. Aan de lichamelijke conditie kan het niet
liggen, die is voortreffelijk. Geesink, die sinds juni minstens drie
uur per dag trainde, heeft ook geen last meer van de in april
uitgevoerde blindedarmoperatie.
'Het
liefst van alles zou ik tegen Kaminaga willen', vertelde Anton ons.
'Die is momenteel kampioen van Japan in alle categorieën, hem heb ik
in Parijs verslagen en hij is gebrand op een revanche.'
Zou
de 30-jarige Geesink, die in zijn grootste loopbaan een
wereldkampioenschap veroverde, twintig Europese en evenveel
Nederlandse titels, nu ook een Olympische kampioenschap behalen? Het
is voor hem te hopen. Hij heeft veel opgeofferd voor deze Olympische
Spelen. Als Geesink op 23 oktober niet in Tokio op de mat zou
verschijnen, had hij voor heel veel geld als coach kunnen fungeren
van de Japanse of een andere judoploeg. Anton Geesink is meer amateur
dan heel veel anderen, die over het amateurisme de mond vol hebben...