Veel huisvrouwen in Utrecht en omgeving hebben vanmorgen tevergeefs gewacht op hun broodbezorging. Van de ongeveer 150 broodrijders van de Lubro zijn er nog geen 20 uitgereden. De bezorgers staken vanwege de al weken slepende kwestie van de vermindering van hun grondloon. Dat meldt het Utrechtsch Nieuwsblad op vrijdag 7 februari 1964.
Donderdagavond werd op een vergadering van bezorgers tot deze staking gesloten, tenzij de directie de eisen wilde inwilligen. Toen de directie vanmorgen niet bereid bleek op staande voet over de verlangens te praten, was de staking een feit. Broodrijders die wel aan het werk gingen waren of depothouders- die het brood van de Lubro kopen voor eigen rekening uitventen of de enkelen, die wegens godsdienstige bezwaren niet wilden staken.
Vanmorgen vroeg al stonden grote groepen bezorgers te kijken bij de poorten van de Lubro-fabrieken aan de Hogenoord en de Abel Tasmanstraat. De sfeer was bijzonder rustig. Men liet de depothouders en de enkele doorwerkende bezorgers gewoon vertrekken.
Halverwege de morgen gingen de stakers gezamenlijk naar een café op de Veemarkt. Daar werd na enig heen en weer gepraat besloten morgen weer aan het werk te gaan, op voorwaarde dat de directie haar belofte zou nakomen om maandagmiddag te praten met een delegatie van 10 bezorgers. “De staking is tot nu toe een succes geweest”, aldus bezorger Seesink.
