‘De gemeenteraad van Utrecht is diep getroffen door het verscheiden van Uwer Majesteits onvergetelijke moeder.’ Zo opent, op pagina 2 van het Utrechtsch Nieuwsblad van 1 december 1962 het artikel over het overlijden van prinses Wilhelmina. ‘Met diepe eerbied en warme dankbaarheid herdenkt de raad haar als een Koninklijke Vrouwe, niet alleen van den bloede, maar vooral naar de geest.’
Dit ‘adres van rouwbeklag’ heeft de Utrechtse gemeenteraad de dag ervoor aan koningin Juliana gezonden. Het werd de raad voorgelezen door burgemeester jhr. C.J. A. de Ranitz tijdens de herdenkingsplechtigheid die om half zes plaatsvond. Voor in de raadszaal stond een portret van Wilhelmina als Koningin, omgeven door fraaie herfstbloemen.
Burgemeester De Ranitz memoreerde dat het werk van de prinses Wilhelmina een mensenleven lang gestaan heeft in het teken van dienen. Zij heeft haar taak vervuld op een wijze die waar ook ter wereld aanhangers én tegenstanders van de monarchie met diep ontzag en grote bewondering heeft vervuld, aldus De Ranitz. Zij heeft – naar het Bijbelwoord – den goeden strijd gestreden.
De raad hoorde deze sobere maar gevoelvolle woorden staande aan. Daarna was het enige ogenblikken stil.
