Amsterdam – Utrecht is de tweede spoorlijn van Nederland, na Amsterdam – Haarlem die in 1839 de primeur had. Amsterdam – Utrecht groeide uit tot een van de belangrijkste en drukste spoorlijnen van Nederland. De geschiedenis van deze spoorlijn is te lezen in het zojuist verschenen boek Amsterdam Utrecht Van Rhijnspoor tot Randstadspoor.
Op 6 december 1843 werd Utrecht door het spoor verbonden met Amsterdam. Het betekende het begin van Utrecht als spoorwegstad en spoorknooppunt van het land. Rond één uur in de middag vertrok de feesttrein van Amsterdam naar Utrecht die daar 68 minuten later arriveerde.
Het zou overigens nog tot 28 december 1843 duren voor het gewone publiek van de reguliere trein gebruik mocht maken. Die dag startte de normale dienstregeling: twee treinen in beide richtingen. De eerste trein vertrok om 9.20 uur uit Utrecht en stopte onderweg in Breukelen, Nieuwersluis en Abcoude, om na 1 uur en 8 minuten in Amsterdam aan te komen. Daarna ging de trein terug naar Utrecht en deze slag werd in de middag herhaald. Er werd dus met één trein op en neer gependeld.
Uit het jaarverslag van de Rhijnspoorweg over het jaar 1844 blijkt dat in het eerste volledige exploitatiejaar 296.937 reizigers werden vervoerd, waarvan de meeste met bestemming Amsterdam en Utrecht. In totaal reden er in dat jaar 2440 treinen die gezamenlijk 93.464 kilometer aflegden. Dus Gemiddeld 6,6 treinen per dag die elk gemiddeld 38,3 km reden. De trein reed gemiddeld 38,3 km per uur.
