Een receptioniste van een recreatiepark wordt ziek en raakt arbeidsongeschikt. Zo’n vier maanden later ontvangt zij een brief van haar werkgever dat zij voor onbepaalde tijd wordt geschorst, omdat de werkgever vermoedt dat de vrouw betrokken is geweest bij onregelmatigheden rond een kavel op het recreatiepark. Door een onzorgvuldigheid van de gemachtigde van de werkgever heeft de vrouw gedurende haar schorsing tot recht op haar volledige salaris inclusief vakantiegeld.
Tijdens een gesprek over de non-actiefstelling krijgt de vrouw te horen dat er nog nader onderzoek moet worden gedaan. Ook wordt haar verteld dat wordt gewacht met een mediation-traject tot de uitkomsten van dit onderzoek bekend zijn. Zo’n half jaar later stuurt de gemachtigde van de werkgever een verslag van het gesprek over de non-actiefstelling naar de gemachtigde van de werknemer. Die reageert enkele weken later door een e-mail te sturen naar de gemachtigde van de werkgever met het verzoek om de non-actiefstelling van de vrouw op te heffen, omdat zich geen onregelmatigheden hebben voorgedaan.
Ontvankelijk
Hier volgt echter geen reactie meer op vanuit het kamp van de werkgever, waarna de vrouw een kort geding aanspant tegen het bedrijf. Daarin vordert zij dat de non-actiefstelling wordt ingetrokken en dat zij het te weinig uitbetaalde loon over de periode van bijna een jaar alsnog uitbetaald krijgt.
De werkgever is het niet eens met de vordering van de vrouw. Volgens hem is de vrouw niet ontvankelijk in haar vorderingen omdat het spoedeisend belang daarbij ontbreekt. Ook op inhoudelijke gronden moeten de vorderingen van de werknemer volgens de werkgever worden afgewezen.
Volgens de kantonrechter is de vrouw wel ontvankelijk in haar vorderingen, omdat het opheffen van een non-actiefstelling als spoedeisend mag worden beschouwd. Dat de werkgever drie weken na ontvangst van de dagvaarding, de non-actiefstelling al heeft opgeheven, heeft volgens de rechter geen invloed op de spoedeisendheid van de vordering van de werknemer op het moment van het instellen daarvan. Verder bleek het instellen van deze vordering nodig om de non-actiefstelling op te heffen. Want ondanks eerdere schriftelijke verzoeken, is de opheffing van de non-actiefstelling pas drie weken na ontvangst van de dagvaarding ingegaan.
Te weinig uitbetaald loon
Omdat de non-actiefstelling van de werknemer inmiddels is ingetrokken, heeft de vrouw geen belang meer bij toewijzing van deze vordering. Deze wordt om die reden dan ook afgewezen. De vordering om het te weinig uitbetaalde loon over de periode van bijna een jaar alsnog uitbetaald te krijgen, wordt wel toegewezen.
De vrouw stelt dat zij recht heeft op haar volledige salaris, in plaats van het volgens de cao bij ziekte verschuldigde percentage van het salaris dat zij betaald heeft gekregen. Daarbij refereert zij aan de tekst in de brief die zij heeft ontvangen van de gemachtigde van de werkgever. De formulering: ‘het volledige salaris zal worden doorbetaald’ laat geen ruimte om het salaris aan te passen vanwege de arbeidsongeschiktheid van de receptioniste. Deze onzorgvuldige uitspraak van de gemachtigde van de werkgever leidt ertoe dat de vrouw nog recht heeft op zo’n 4.900 euro aan bruto achterstallig loon.
Meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met RechtNet Advocaten via [email protected] of bel naar 073-6154311
