UU-UMC Utrecht stap verder in kankeronderzoek

Madelon Maurice en Stefan Rüdiger
Madelon Maurice en Stefan Rüdiger
Foto: Universiteit Utrecht

UTRECHT – Onderzoekers van de Universiteit Utrecht en het UMC Utrecht hebben ontdekt dat genetische veranderingen in het DNA van kankercellen kunnen leiden tot het klonteren van eiwitten. Deze klontjes blijken een heel netwerk van tumorremmende eiwitten uit te schakelen, waardoor kanker ontstaat. Dit meldt Universiteit Utrecht. 

Deze ontdekking geeft nieuwe inzichten in hoe kankercellen ontsporen en biedt aanknopingspunten voor verder onderzoek naar de behandeling van kanker. Het onderzoek verscheen deze week in het tijdschrift Nature Structural and Molecular Biology.

Klontvorming van eiwitten
In vrijwel alle weefsels ontstaan voortdurend nieuwe jonge cellen om verlies van cellen door slijtage of beschadiging aan te vullen. Een netwerk van eiwitten reguleert dit proces nauwkeurig. Deze bepalen of de aanmaak van cellen gestimuleerd of geremd moet worden. Mutaties in genen die de aanmaak van cellen reguleren veroorzaken kanker. Tot nu toe werd aangenomen dat deze mutaties het zogenaamde tumorremmende Axin-eiwit uitschakelen, zodat deze zijn werk niet meer kan doen en een tumor kan ontstaan. De Utrechtse onderzoekers laten echter zien dat het eiwit van vorm verandert en kleine klontjes vormt. “We zagen dat deze klontjes met hun lange uitstekende tentakels andere tumorremmende eiwitten vangen en zo uitschakelen”, zegt Stefan Rüdiger, chemicus aan de Universiteit Utrecht. “Zo wordt met een enkele mutatie een hele groep remmende eiwitten uitgeschakeld.”

Mogelijke medicijnen
De onderzoekers konden het klonteren voorkomen door een tweede mutatie aan te brengen. Hierdoor werd bovendien de tumorremmende werking van het Axin-eiwit weer hersteld. “Dit biedt wellicht mogelijkheden voor behandeling van bepaalde kankersoorten met medicijnen die het klonteren van eiwitten tegengaan”, zegt Madelon Maurice, celbioloog bij het UMC Utrecht. “We kennen het klonteren vooral van ziekten waar deze klontjes giftig zijn, bijvoorbeeld bij Alzheimer en gekkekoeienziekte. Wellicht kan ons onderzoek ook bij deze ziekten tot nieuwe inzichten leiden.”

Bron: UU.nl

Cookieinstellingen