Zorgen over Utrechtse zangkoren

ZIMIHC maakt zich zorgen over de Utrechtse koren. Alle amateurkunst beoefening mag door gaan, behalve het samen zingen. Daarmee worden de zangers in de amateurkunst het hardste geraakt. In Utrecht, als stad van koormuziek bij uitstek zijn de gevolgen van dit landelijke verbod dan ook groot.


Utrecht kent ongeveer 300 koren. Zij proberen zo goed mogelijk toch bij elkaar te komen. Digitaal gaat dat meestal via ZOOM. Maar omdat je elkaar dan niet tegelijk kunt horen, blijft dit echt behelpen. Veel koorzangers komen al sinds maart niet of nauwelijks meer samen. 
Appie Alferink (directeur van ZIMIHC): ‘We vrezen dat er heel veel koren door deze corona-crisis omvallen. Het sociale verband valt weg, en dat is voor zangers een hard gelach. Ook merken we dat dirigenten noodgedwongen andere werkzaamheden moeten oppakken wat eveneens heel verdrietig is. Het maakt de koren bovendien extra kwetsbaar – een goede dirigent is van levensbelang voor koren.’

Geraakt
ZIMIHC vroeg zangers wat ze missen en wat zingen met ze doet. De antwoorden raken diep: ‘Zingen is voor mij helend, het komt regelrecht mijn ziel binnen zodat ik altijd weer vol energie naar huis ga. Ook al was ik in de put, het zingen trok mij weer omhoog.’ (lid van het Utrechts Operakoor, sinds maart geen live repetities meer)
‘Bij IKEA staan ze in de rij en in de supermarkt voel ik me onveiliger dan bij een koorrepetitie. (…) Mijn werk en mijn gemoedstoestand lijden hieronder, ik ben enorm gefrustreerd en verdrietig, mijn uitlaatklep is weg. (…) Het zingen hield mij op de been in deze moeilijke tijd.’ (lid van Vrouwenkoor Furore)

Uit onderzoek blijkt dat 10% van de Nederlanders in een koor zingt. Alle genres worden in Nederland gezongen: van klassiek tot shanty, van gospel tot jazz. Landelijk gaat het om 1,7 miljoen mensen die niet mogen doen wat ze het liefste doen.
Doorgaans repeteren veel koren bij ZIMIHC, of ze doen er optredens. ZIMIHC: ‘Deze stemmen worden nu zeer gemist in onze theaters. Hou vol koren, Utrecht is Utrecht niet meer zonder jullie!’