Het Aboriginal Art Museum aan de Oudegracht sluit na zestien jaar definitief op 15 juni zijn deuren. Wees er dus snel bij om de slottentoonstelling Lasting Memory, die overigens zeer de moeite waard is, nog te zien.
Het AAMU is de afgelopen jaren particulier gefinancierd. Het heeft nooit (structurele) subsidie ontvangen, Maar die particuliere financieringsbron is nu opgedroogd. Ondanks intensieve pogingen daartoe, is een vorm van overheidsfinanciering niet gevonden. Dus sluiten de deuren. Dat overkomt de afgelopen jaren wel meer musea. Maar bij dit museum is dat des te pijnlijker. Het is het enige museum in Europa dat de ‘klassieke’ Aboriginal kunst uit Australië toont, naast die van de jonge generatie Aboriginals in de steden van het Australische continent. Daarmee een stem gevend aan the angry young Aboriginals die verdwaald zijn tussen hun voorouderlijke geschiedenis en de moderne stedelijke samenleving. Daarnaast legt (legde) het museum ook verbindingen naar andere emancipatoire kunststromingen in landen en werelddelen buiten Australië. De tentoonstelling Lasting Memory getuigt daarvan. Het belang van de weergave van het collectieve geheugen van de cultuur van een land of volk is immers een actueel thema, ook ver buiten Australië.
Natuurlijk is er reden om te concluderen dat de afgelopen zestien jaren het museum ook kansen heeft laten liggen, Een kritische evaluatie is altijd op zijn plaats, maar de kans om daaruit te leren is het AAMU helaas niet gegund.
Eén troost; de vaste collectie van het museum blijft toegankelijk voor het publiek. Deze wordt nl. opgenomen in de collectie van het Nationaal Museum van Wereldculturen, een samenwerkingsverband van het Tropenmuseum, het Afrika Museum en het Museum van Volkenkunde.
Dan is, zo moge we hopen, bijvoorbeeld dit werk dat tot de vaste collectie van het AAMU behoort, ook in de toekomst te zien. Een acryl schilderij (135 x 150 cm) van Long Tom Tjapanangka (ca. 1930-2006). Hij schilderde niet de voor de Aboriginal kunst kenmerkende geheime of sacrale tekensymbolen van het landschap, maar ‘gewoon’ het landschap van bergen, woestijn en rivieren. Daarmee behoren zijn schilderijen tot de voor een ieder toegankelijke moderne mondiale kunst. Dit schilderij zal op elke hedendaagse schilderijenexpositie furore kunnen maken. Daarom; ga nog eens kijken, o.a. naar dit meesterwerk, zo lang het nog kan. (Jaap Röell)
