D.O.S. verkeert in 1962 in grote moeilijkheden. Het eerste elftal moet versterkt worden. Echter dat kost geld en dat geld is er niet. Daarom doet een driemanschap via een communiqué in het Utrechtsch Nieuwsblad op 13 juli 1962 een oproep aan de sportliefhebbers om geld te storten in een steunfonds zodat er nieuwe spelers gekocht kunnen worden.
Geld lenen wil het driemanschap (H.L. v.d. Bosch, G.W. Kernkamp en A. Looten) niet. ‘We voelen er echter weinig voor om DOS nog meer in de schulden te steken.’ En een speler als Ton van der Linden overdoen aan een andere club ziet het driemanschap ook niet als een oplossing. ‘Dat zou zeker een groot bedrag opbrengen, maar het is nog maar zeer de vraag of we voor dat geld gelijkwaardige spelers konden kopen. Wij dachten van niet.’
Daarom heeft het driemanschap besloten om een steunfonds op te richten. Er zijn volgens het driemanschap veel sportliefhebbers die D.O.S. een warm hart toedragen en op deze mensen doen ze een beroep om een financiële bijdrage in het steunfonds te storten. ‘En graag zo spoedig mogelijk.’
Want elke dag is er een en de sluiting van het de transferperiode nadert met rasse schreden. ‘Als dit steunfonds op korte termijn een flink bedrag oplevert zal het ons mogelijk zijn om de speler (s) aan te trekken die we nodig hebben.’
D.O.S. kan volgens het driemanschap nog steeds niet als vroeger in de eredivisie zijn partij meeblazen. ‘De club maakt nu een moeilijke periode door, maar we zijn ervan overtuigd, dat we met de steun van de vele goed willende voetballiefhebbers uit Midden-Nederland weer een goede toekomst tegemoet kunnen gaan!’
