Eén van de vier carillons van Utrecht is kapot: het carillon van de Majellakerk. Het kost niet niets om het te restaureren en daarom is er een crowdfundingsactie opgezet. Er is nog 17.000 euro nodig. Het kost echter veel meer om de klanken weer te laten klinken. Maar dat is geregeld. Want het carillon is niet alleen verbonden met Utrecht-West, maar ook met een bekende familie: De Van Seumerens. Zij bekostigen een groot deel van de restauratie.
Op 6 januari 1955 speelde het carillon voor het eerst. De eerste tonen van het Wilhelmus, gespeeld door 35 gloednieuwe klokken. Het derde carillon van de stad (na die in de Domtoren en de Nicolaaskerk), het 93e van het land. Het carillon was geschonken door de familie Van Seumeren.
De grote motor achter het idee maakte dit indrukwekkende moment helaas niet mee. Frans van Seumeren senior overleed een paar maanden voor de ingebruikname en inzegening van het carillon. Maar de belofte die hij ruim tien jaar eerder deed was ingelost: ‘zijn’ kerk had een carillon.
Frans van Seumeren senior was een bekende in de buurt, en in heel Utrecht. Koopman en industrieel met meerdere bedrijven. De Nederlandse Teer- en Asphaltindustrie (Uithoorn) en de Verenigde Utrechtse IJzerhandel. Hij woonde met zijn gezin aan de Vleutensevaart (nu Vleutenseweg) en was nauw betrokken bij de stichting van de Majellakerk. Hij was kerkmeester van de Majellakerk. In deze functie hield hij zich bezig met financiële, technische en facilitaire zaken van de kerk.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Frans van Seumeren vastgehouden door de Duitsers. Al biddend voor zijn thuiskomst beloofde hij de Majellakerk een carillon te schenken als zijn familie en bedrijven gespaard zouden blijven van oorlogsgeweld. Zijn familie en bedrijven kwamen vrijwel ongeschonden uit de oorlog. Na de bevrijding ging het Van Seumeren niet voor de wind, maar hij vergat zijn belofte niet. In 1953 plaatste hij een order voor de eerste drie luidklokken. De andere 32 bestelde hij een jaar later. Frans van Seumeren overleed in september 1954 na een kort ziekbed. Negen dagen voor zijn dood ondertekende hij ‘met zwakke en onvaste hand’ de schenkingsakte. Hij schonk hiermee officieel het unieke carillon aan zijn Majellakerk. Een paar maanden later zou het carillon worden ingezegend en in gebruik genomen. Zijn belofte was waargemaakt: ‘zijn’ Majellakerk had een carillon.
De 35 klokken hangen er nog steeds. Op elke klok de naam van een telg van de familie. Een van de drie grote luidklokken draag de naam van de initiatiefnemer Frans van Seumeren (Johannes Franciscus). Hierop is ook de inscriptie “Wij luiden jubelklanken jegens Hem die dit gezin behield” te lezen. Op de andere twee luidklokken staan de namen van zijn vrouw Theodora en van hun oudste zoon Jan. Op de kleinere klokken staan de namen van de andere kinderen en zijn kleinkinderen. En één van deze kleinkinderen was dus Frans van Seumeren. Toen de klokken voor het eerst speelden was deze Frans junior nog geen 5 jaar oud.
Sinds november 2020 klinken de klokken van het carillon niet meer. De elektronica is stuk, en alle magneethamers moeten vervangen worden. En ook de ophanging van de klokken heeft wat liefde en aandacht nodig. Het is helaas niet gratis om het carillon weer te laten klinken over Utrecht West. Er is maar liefst 54.000 euro nodig om dat voor elkaar te krijgen.
Frans van Seumeren heeft toegezegd met de familie een bedrag van 37.000 euro te schenken. De rest van het benodigde bedrag wordt via crowdfunding gefinancierd.
Dit najaar wordt begonnen met de restauratie. Als het even wil, kan met de kerst de jubelklanken van het carillon weer gehoord worden.
