Het aangescherpte beleid voor omzetten en splitsen van woningen is effectief, zo blijkt uit een evaluatie waarvoor onder meer studenten en verhuurders werden ondervraagd. De leefbaarheid is beter geborgd en de schaarse goedkope woningvoorraad is beter beschermd. De regels zijn eenduidiger geworden en omzetten en splitsen blijft mogelijk.
De noodzaak voor regels voor omzetten en splitsen wordt breed gedragen, maar de meningen van betrokkenen zijn verdeeld over de toepassing van de regeling: sommigen zien het beleid graag strenger, anderen minder streng.
Het nieuwe beleid geldt sinds 2016 en heeft als doel om de leefbaarheid te verbeteren en de schaarse woningvoorraad te beschermen, zonder omzetten en splitsen onmogelijk te maken. Een tweede aanleiding voor het aangescherpte beleid was de invoering van de nieuwe Huisvestingswet, die gemeenten verplicht een Huisvestingsverordening op te stellen met regels voor omzetten en splitsen. Sinds 2016 is een omgevingsvergunning nodig voor het splitsen van een woning en voor het omzetten van een woning naar kamerverhuur aan meer dan twee personen. Eigenaren van woningen met een WOZ-waarde onder de 305.000 euro hebben voor een omzetting een omzettingsvergunning nodig en dienen een financiële compensatie te betalen. Hiermee wordt de schaarse goedkope woningvoorraad beter beschermd. Een aangescherpte leefbaarheidstoets bepaalt of een vergunning kan worden verleend. Daarbij wordt onder meer gekeken naar de invloed van de ingreep op geluidsoverlast en parkeerdruk.
De gemeente onderzoekt nog of het gezien de prijsstijgingen op de woningmarkt wenselijk is de bovengrens van de goedkope woningvoorraad te indexeren. De bovengrens ligt nu vast op 305.000 euro. Op verzoek van de gemeenteraad wordt onderzocht of het gewenst is om de grens voor de vergunningplicht bij omzetten te verhogen naar verhuring aan meer dan drie in plaats van meer dan twee personen.
