Ontdek hoe eigentijds de surrealisten zijn in De tranen van Eros: Moesman, surrealisme en de seksen. In deze tentoonstelling, die loopt va 15 februari tot 24 mei, wordt het werk van de enige officieel erkende Nederlandse surrealist Johannes Moesman (1909-1988) geplaatst in de context van zijn internationale tijdgenoten. Naast Salvador Dalí, René Magritte en Max Ernst is er voor het eerst veel ruimte voor vrouwelijke surrealisten als Claude Cahun, Leonora Carrington en Leonor Fini. Bovendien is er werk te zien van hedendaagse kunstenaars als Sarah Lucas, Gillian Wearing, Paul Kooiker en Viviane Sassen.
Moesman verbeeldde zijn seksuele fantasieën in een tijd dat daar, zéker in Nederland, een groot taboe op rustte. De surrealisten gingen gretig met het thema aan de slag, om zich te bevrijden van het verstikkende conformisme van hun tijd. Bijna 100 jaar na de geboorte van het surrealisme, leven we in het #MeToo-tijdperk met verschuivende machtsverhoudingen tussen mannen en vrouwen. Hoe verbeeldden de surrealisten destijds hun opvattingen over ‘mannelijkheid’ en ‘vrouwelijkheid’? En hoe kijken wij nu aan tegen hun visies op seksualiteit en gender?
