Kunstenaar en kostuumontwerper Joost van Wijmen is op zoek naar littekens in Utrecht. Op woensdag 2 januari tussen 15.00 en 16.30 uur is hij te vinden in Hoog Catharijne, onderaan de roltrap bij waterbassin. Iedereen kan een litteken doneren voor een bijzonder kunstproject.
De littekens worden ter plekke overgetrokken op transparant folie en nageborduurd. Uit deze verzameling zal een selectie als borduurwerk vereeuwigd worden in een kunstproject, dat straks op reis gaat langs musea, bibliotheken en ziekenhuizen. Met deze actie vraagt Van Wijmen aandacht voor zijn crowdfundingsactie. Een litteken doneren is gratis.
Joost van Wijmen verzamelt littekens en de indringende verhalen die erachter zitten. De littekens laat hij vervolgens naborduren op zijde. Er is inmiddels al een verzameling littekens; van kinderen, pubers, volwassenen en ouderen. Ze onthullen kleine en grote persoonlijke verhalen die tegelijkertijd universele thema’s blootleggen en bespreekbaar maken, zoals als intimiteit, privacy, kwetsbaarheid, deelnemen en gezien worden.
De kunstenaar werkt aan een grote collectie borduurwerken, die hij wil laten groeien naar 100 stuks. Voor deze kunstwerk ontwerpt hij een mobiel tentoonstellingsmeubel dat op reis gaat naar bibliotheken, ziekenhuizen en musea, zoals het Elisabeth Twee Steden Ziekenhuis in Tilburg, Bibliotheek Den Bosch en het TextielMuseum in Tilburg. Daarna trekt de expositie verder langs verschillende plekken, in Nederland en de rest van de wereld. De opening van de tentoonstelling ENCOUNTER#6 is in maart 2019.
Om in totaal 100 littekens te verzamelen en na te laten borduren, én het expositiemeubel te maken, heeft Van Wijmen €15.000 nodig. Via een crowdfundingsactie op de website www.voordekunst.nl zoekt hij financiële ondersteuning hiervoor. Op die site kun je naast je eigen litteken doneren ook geld geven.
Joost van Wijmen is zelfstandig kostuumontwerper, onderzoeker bij het lectoraat Performatieve Maakprocessen en vakdocent aan de HKU. “In mijn werk als kostuumontwerper meet ik lichamen op of pas ik kleding aan. Daarbij raak ik anderen aan. Dit intieme moment vormde het uitgangspunt van mijn praktijkgerichte onderzoeksproject ENCOUNTER. Hierin staat de aanraking niet meer ten dienste van een toegepast ontwerpproces, maar is het het beginpunt van een analyse naar de relatie tussen mensen aan de hand van een fysieke ervaring.”
