De lustrumvierende Studentenvereniging UVSV vroeg in 1964 hospita’s hun ervaringen met studerende kamerbewoners op schrift te stellen. Uit geen van de verhalen sprak bezwaar dat tegen een student op kamers zou bestaan. Hoewel men wel de voorkeur gaf aan een studente boven een student, zo meldt het Utrechtsch Nieuwsblad op vrijdag 10 april 1964.
De jury riep twee inzendingen tot de beste uit. De ene was een helemaal in dichtvorm gesteld verhaal van mevrouw H. Hylkema uit de Israëlslaan 14 over een bij de afwas zeer behulpzame studente. Als beloning kreeg zij, behalve het lustrumlepeltje zeer toepasselijk een afwaskwast. Het verhaal van mevrouw E.G. Lans-Scherpenzeel uit de Oudwijkerlaan 12 bis handelde over een zeer mysterieuze logeerpartij van een ‘vriendje’ van haar kamerbewoonster. Toen dat vriendje, na een week onafgebroken op de kamer was gebleven en zich met ’n steeds geheimzinniger waas omgaf, werd haar nieuwsgierigheid gewekt. Ze ging op onderzoek en vond het vriendje, dat niet de ‘hij’ was die ze dacht aan te treffen, maar een klein donzig eendje. Een hartelijk applaus en een (plastic) eendje beloonde dit amusante verhaal van mevrouw Lans, die ook een lepeltje als aandenken kreeg.
