Vier studenten uit de Utrecht-Indiagroep vertrekken begin april 1963 naar India. Zij zullen de reis in een Volkswagenbusje maken. Dat meldt het Utrechtsch Nieuwsblad op donderdag 7 maart 1963.
De route, die zij zullen volgen, gaat over München, Belgrado, Istanbul, Ankara, Teheran naar Delhi. De heen- en terugreis zijn samen op drie maanden gepland, het verblijf in India zelf zal even lang duren. De totale afstand die zal worden afgelegd, bedraagt 30.000 km.
Initiator en leider van de groep is G.J.W.H. van Wijhe, derdejaars student in de faculteit der wis- en natuurkunde. De andere drie deelnemers zijn: J.P.G. Siero, ook wis- en natuurkunde studerend, F.M. Kils, student biologie en R. Bruggeman, rechtenstudent. Doel van de reis is het beter begrijpen van de mentaliteit en de leefwijze van de Indiase student en van de Indiër in het algemeen. Om dit doel te bereiken zullen zij de Universiteiten van Allahabad, Delhi, Poona en Bombay bezoeken. Met een aantal Indiase studenten gaan zij zich vervolgens in een Community Development Project verdiepen. Dit project in oorsprong een onderneming naar het idee van Gandhi, stelt zich ten doel het leven in de agrarische gebieden van eigen land te hervormen. Werkend aan dit project zullen zij met eigen ogen de wonderlijke structuur van de oude Indiase gemeenschap, vermengd met Westerse invloeden, kunnen aanschouwen.
Prof. dr. J. Hoens, hoogleraar in de levende, buitenchristelijke godsdiensten aan de Rijksuniversiteit in Utrecht heeft in de Vox Theologica een artikel geschreven ‘Enkele aspecten van de beïnvloeding van India door het Westen’. Dit artikel kan als uitgangspunt, als basis gezien worden voor de reis.
Aan de Indiase Universiteiten zal de Utrecht-India-groep lezingen houden over het leven in Nederland. Er zullen eveneens films en lichtbeelden worden vertoond. Terug in Nederland hoopt men hetzelfde te doen, nu met materiaal uit India.
De kosten van deze reis worden voor een deel door de vier studenten betaald, éénmaal in India houdt de regering in Delhi hen vrij. Een aanzienlijk bedrag zal het Nederlands bedrijfsleven, waarmee op dit moment nog gesprekken gaande zijn, bijdragen. Het is te hopen, dat deze reis evenveel good-will voor Nederland en Utrecht op zal leveren als indertijd de Afrika-reis, ook een Utrechts initiatief.
