Het borstbeeld van de componist Johan Wagenaar is teruggevonden. En wel in de Nieuwe Gracht, op ongeveer 80 meter van zijn standplaats in het Servaasplantsoen. Dat meldt het Utrechtsch Nieuwsblad op donderdag 30 augustus 1962.
Twee mannen van de baggerdienst van openbare werken, de heren E. van Schilfgaaren en G. van Eijk, visten het bemodderde beeld uit de Gracht op waar zij op aanraden van de Utrechtse recherche op donderdag 30 augustus ruim een uur hadden gezocht. Een bepaalde aanwijzing om in de Nieuwe Gracht te gaan zoeken, was er eigenlijk niet, vertelden de baggeraars. Zij waren er op goed geluk gaan vissen. En ziedaar, het beeld dat gewoonlijk 30 kilo weegt, maar door de de aanhangende modder nogal in gewicht was toegenomen, werd een meter van de kant af gevonden. Dat zal de burgemeester wel fijn vinden, veronderstelden de mannen, die is gek op dat ding.
Op de plaats waar het beeld lag, is het water ongeveer anderhalve meter diep. Het ophijsen was een zwaar karwei, vond de heer Van Schilfgaaren. Wij hebben hem opgehaald met de plukhaak. Wij stonden gewoon te bibberen van de inspanning. Maar we zijn wel wat gewend, hoor. Om zijn verhaal te illustreren licht de heer Schilfgaaren het beeld een stukje op. Zo wordt de holte in de hals van het beeld zichtbaar. Die was het houvast voor de plukhaak.
Omdat er toevallig een stoeltje in de schuit stond en omdat je een standbeeld niet zomaar op de morsige bodem van een modderschuit kunt neerzetten, plaatsten openbare werken de bronzen buste op het stoeltje.
Zo voer hij statig door de gracht naar de Vaalt en vandaar werd hij naar openbare werken gebracht. Als het beeld gereinigd en opgeknapt is, zal het naar zijn nieuwe standplaats aan de Johan Wagenaarkade worden gebracht.
