Tijdens de vervanging van warmteleidingen nabij Lepelenburg, zijn delen van de middeleeuwse stadsmuur tevoorschijn gekomen. De restanten dateren uit verschillende perioden. Bijzonder is de vondst van de twaalfde-eeuwse tufstenen stadsmuur. Het is de eerste keer dat er delen van deze oudste fase van de muur van de stadsverdediging zijn gevonden.
De muur is gebouwd op de aarden wal die in eerste instantie werd opgeworpen, tegelijkertijd met het graven van de gracht rondom de stad. Dit gebeurde vanaf 1122 na Chr., toen Utrecht stadsrechten kreeg. Op strategische plekken werden diverse torens en vier stadspoorten van tufsteen gebouwd. Later werd daar geleidelijk de tufstenen muur aan toegevoegd. Op sommige plekken werd deze muur op de aarden wal gebouwd. Ook nabij Lepelenburg blijkt dit het geval te zijn.
Vanaf de dertiende eeuw werd de tufstenen muur vervangen door een zwaardere en hogere bakstenen stadsmuur. Aan de achterzijde was deze voorzien van een weergang op bogen. Bij de graafwerkzaamheden is een van de pijlers tevoorschijn gekomen waar deze bogen op rustten. Verderop in het park, in het Hiëronymusplantsoen, is een aantal van deze bogen bovengronds bewaard gebleven.
De resten worden gedocumenteerd en de werkzaamheden (in opdracht van Eneco) worden zodanig aangepast dat de resten in de grond behouden kunnen blijven.
