Kunstwerk ‘Aan mijn liefste’ op begraafplaats Daelwijck

Foto: Ingeborg Meulendijks

In Utrecht werkt het Team begraafplaatsen samen met afdeling Culturele Zaken op het gebied van zingeving en betekenisgeving. Door ontkerkelijking zijn er voor veel mensen geen standaard rituelen meer die steun en troost geven bij de vormgeving van een uitvaart en in de tijd daarna. De Utrechtse begraafplaatsen zoeken, nu mensen blijkbaar minder behoefte hebben aan een graf, nieuwe wegen om mensen bij verlies van dienst te zijn. Een kunstwerk dat oproept iets te kunnen doen, bewegen, achterlaten kan die rol vervullen.

Het Team Begraafplaatsen zocht binnen de gemeente Utrecht contact met de afdeling Cultuur om kunstenaars en ontwerpers naar deze vraagstukken te laten kijken. En met succes. Uit verschillende ideeënschetsen wordt nu een ontwerp van Ingeborg Meulendijks voor begraafplaats Daelwijck uitgevoerd. Ingeborg Meulendijks stelt met haar voorstel ‘Aan mijn liefste’ voor om een klein paviljoen (ca. 50 m2) te bouwen rondom een bestaande boom op de begraafplaats. Aan de buitenkant van het paviljoen bevinden zich drie schrijfnissen, met daarin een schrijfblad en een stoel. Bezoekers kunnen een brief schrijven aan een overledene en die vervolgens in een nis in het paviljoen stoppen.

Het papier verdwijnt in de muur en zal daar blijven. Aan de binnenzijde van het paviljoen is plaats voor naamplaatjes van overleden personen waarvan het graf opgeheven is. Op het paviljoen komt een aflopend dak, waardoor regenwater naar binnen afloopt in de boomspiegel. In de buurt van het paviljoen komt een picknicktafel voor informeel contact.

Ingeborg Meulendijks: ‘De opgave is bijzonder en eervol. Het paviljoen onder de boom is een instrument met een doel dat eigenlijk voorbij kunst ligt. Het beoogt mentale, emotionele en fysieke geborgenheid te geven aan de bezoeker, zodat het vertrouwen wordt ondersteund om verdriet onder woorden te brengen.’’

Tanja Medema, hoofd Team Begraafplaatsen: ‘Het paviljoen voorziet in de behoefte tot het voeren van rituelen bij het herdenken van dierbaren en nodigt daar actief toe uit. Enerzijds functioneert het als een namenmonument, anderzijds als schrijfplek waar je een brief of kaart kunt maken. Door op deze concrete en actieve wijze om te gaan met verlies – gevoelens en gedachten in woorden vatten – is dit paviljoen een instrument voor zingeving.’

Het paviljoen wordt gebouwd uit handgemaakte keramische stenen. Voor materiaalonderzoek en productie werkt Ingeborg Meulendijks sinds januari 2017 in het Europees Keramisch Werkcentrum en met de gespecialiseerde steenfabriek St Joris. Via haar blog is de ontwikkeling van de keramische onderdelen van het paviljoen te volgen, waar het hele proces nauwgezet wordt gedocumenteerd. http://www.aanmijnliefste.nl/ Het paviljoen zal in mei/juni geplaatst worden op begraafplaats Daelwijk en begin juli feestelijk onthuld.

Ingeborg Meulendijks houdt zich bezig met architectuur, beeldende kunst, bezinning en contemplatie. Haar architecturale werk is vaak gericht op het individu en de menselijke maat.

Cookieinstellingen