Het gerechtshof in Arnhem acht – evenals de rechtbank – wettig en overtuigend bewezen dat Gerard T. de vier aan hem tenlastegelegde verkrachtingen heeft begaan. Drie hebben plaatsgevonden in 1995 en een in 2001, alle in het oostelijk buitengebied van de stad Utrecht. Dat heeft gerechtshof in Arnhem bepaald in de beroepszaak over de verkrachtingen in en om Utrecht.
Gerard T. heeft volgens het gerechtshof met onvoorstelbare bruutheid en totale veronachtzaming van de lichamelijke en geestelijke integriteit van de slachtoffers gehandeld. Hij heeft die integriteit volstrekt ondergeschikt gemaakt aan de bevrediging van zijn eigen gewelddadige, seksuele lusten. De feiten hebben de rechtsorde ernstig geschokt en bijgedragen aan gevoelens van angst en onveiligheid in de samenleving. Gerard T. heeft op vier momenten besloten om deze gruwelijke feiten te plegen. Hij heeft die feiten telkens niet in een opwelling gepleegd, maar hij is erop uit geweest. Gelet op de herhaling van de gedragingen en de overeenkomsten kan worden gesproken van een seriematig karakter, ook al heeft één feit zes jaar later plaatsgevonden dan de andere drie.
De enige wijze waarop aan de ernst van de bewezenverklaarde feiten en de omstandigheden waaronder deze zijn begaan, recht kan worden gedaan, is met de oplegging van een langdurige onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Van straf verminderende factoren is volgens het gerechtshof geen sprake. De feiten geven in onderling verband en samenhang bezien grond voor de vrees voor herhaling. Daarbij weegt het hof mee dat Gerard T. geen inzicht heeft gegeven in zijn motieven of in zijn geestelijke gemoedstoestand, destijds en thans, terwijl Gerard T. niet een leeftijd heeft bereikt die de kans op herhaling doet verdwijnen. Het hof acht het daarom van essentieel belang dat hij uit preventief oogpunt langdurig uit de samenleving wordt verwijderd. Het gerechtshof komt tot het oordeel dat zich in dit geval de uitzonderlijke situatie voordoet dat alleen de maximale gevangenisstraf passend en geboden is. Het hof zal Gerard T. dan ook – evenals de rechtbank – veroordelen tot een gevangenisstraf voor de duur van zestien jaren, met aftrek van voorarrest. Deze straf is conform de eis van het Openbaar Ministerie.
Aan een van de slachtoffers wijst het gerechtshof een schadevergoeding toe van ruim € 35.000,-.
